Jak śluzować się we Wrocławiu? Cenne wskazówki.

Coraz bardziej popularne staje się żeglowanie jachtami, barkami szlakami śródlądowymi, prowadzącymi przez jeziora, rzeki, oraz kanały, które połączone są systemem śluz. Wymaga to od użytkowników podstawowej wiedzy z zakresu zasad dobrego śluzowania. Jest to dobra okazja, aby zapoznać się z niektórymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi poszczególnych obiektów. Dzięki czemu łatwiej będzie nam podejść z pełnym zrozumieniem do stosowanych przepisów i sprawnie wykonać polecenia wydawane przez operatorów śluz.

Wszyscy wodniacy muszą znać obowiązujące podczas śluzowania zasady i przepisy. Tuż przed celowym rejsem obowiązkiem jest sprawdzenie łączności telefonicznej lub radiowej z obsługą obiektów oraz upewnienie się, czy któraś ze śluz nie została zamknięta np. do remontu, szczególnie po dużych powodziach. Gdy wodniak wybiera się na szlak międzynarodowy, musi nie tylko zapoznać się z przepisami obowiązującymi na konkretnej drodze wodnej, ale musi też mieć w składzie swojej załogi osobę, która bez trudu będzie umiała porozumieć się z operatorem w jego języku. Pomyłka bowiem może skutkować poważnymi konsekwencjami, nie tylko finansowymi.

Sama czynność śluzowania trwa mniej więcej 20-30 minut, jednak czynności z tym związane zajmują zdecydowanie dużo więcej czasu. Zdarza się, że na rzadziej uczęszczanych szlakach jeden operator obsługuje do kilku obiektów. Należy wtedy uwzględnić czas jego dojazdu do konkretnej śluzy. Pamiętać należy, że planując czas pokonania odcinka ze śluzami, należy obliczyć łączny czas potrzebny do pokonania każdej ze śluz od dojścia do wyjścia.

 

Jak się śluzować?

Śluzowanie odbywa się w kolejności przybycia statków, wyjątkiem są statki ratownicze, uszkodzone, inspekcyjne, pasażerskie liniowe, oraz inne specjalne. Dodatkowo pierwszeństwo mają statki, które idą w dół rzeki lub kanałami, jednak o kolejności zawsze decyduje operator.

Proces śluzowania rozpoczyna się od podejścia do awanportu. Pierwsze co należy zrobić to zwolnić i poruszać się z minimalną prędkością sterową. Gdy już znajdujemy się w odległości mniej więcej 100 m, zatrzymujemy się przy brzegu kanału dojazdowego, według kolejności za znajdującymi się nim statkami, tak aby zapewnić swobodny przejazd innym jednostkom. Następnie zgłaszamy operatorowi, chęć przepłynięcia przez śluzę i prosimy, o wyznaczenie miejsca oczekiwania. Należy poinformować operatora, jeśli jednostka jest uszkodzona lub nie w pełni manewrowa, celem ostrożnego śluzowania. Przed wrotami klapowymi zatrzymujemy się w górnym awanporcie w odległości co najmniej 20 m. To daje nam gwarancję, że nie znajdziemy się zbyt blisko kładzionych wrót, następnie zwijamy lub składamy żagle w taki sposób, aby nie przysłaniały pola widzenia, oraz zabezpieczamy je, aby przypadkowo się nie rozwinęły. Maszty należy położyć w sposób bezpieczny dla innych jednostek i dodatkowo należy je zabezpieczyć przed upadkiem. Należy też wyklarować pokład, aby nie znajdowały się na nim przedmioty, które mogłyby utrudnić poruszanie się, lub które stwarzałyby możliwość przypadkowego zaczepienia się lin. Usunąć należy też wszystkie elementy osprzętu, które wystają poza burty, na burty zaś należy wyłożyć odbijacze, minimum po dwa na burtę. Często zdarza się, że można uzyskać zgodę na wejście do komory od razu bez czekania, dlatego, aby nie tracić czasu, warto jest te wszystkie czynności wykonać wcześniej.

Podczas śluzowania trzeba bezwzględnie podporządkować się zarządzeniom wydawanym przez operatora, a w załodze musi obowiązywać 100% koncentracja oraz cisza.

Operator zawsze może zażądać obsługi cum na brzegu komory. W przypadku napędu ręcznego urządzeń śluzowych (mosty zwodzone, wrota itp.) powinniśmy w miarę możliwości pomóc obsłudze, zwłaszcza damskiej, pytając jednak wcześniej o zgodę. Zanim wejdzie się do komory, należy koniecznie zapytać o miejsce postoju w komorze. Jachty są małymi jednostkami a woda, która wpływa i wypływa ma olbrzymią energię, zależną od wielkości przepływu przez zastawy. Przykładowo przy małych śluzach jej ilość wynosi 8 – 10 m3/min, a przy największych 700 – 800 m3/min. Dlatego należy się ustawić możliwie jak najdalej od miejsc wylotu wody. W komorze o brzegach pochyłych zakazane jest wchodzenie między ściany a kierownicę (Krostkowo) lub dalby (Kawik). Do śluz zawsze jako pierwsze wpływają jednostki większe, a dopiero po ich przycumowaniu wpływają jednostki mniejsze, stając przed dużymi. Pozwolenie na wjazd do komory sygnalizowane jest zmianą tarczy z czerwonej na zieloną, odpowiednich świateł lub bezpośrednim sygnałem operatora. Koło górnych wrót na ścianach komory zaznaczone są białą pionową linią górne krawędzie progu, żadna część, oraz cała jednostka nie może znajdować się pomiędzy tą linią a górnym wrotami.

Należy pamiętać!

Cumować należy na biegowo, nie knagować! Nawet w przypadku polerów pływających, ponieważ mogą się one zaciąć. Polery pływające są konstruowane dla dużych jednostek i w przypadku ich zacięcia, dzięki swojej wyporności, duże jednostki odblokują je, a małe nie mają na to szans. Cum nie wiązać, nie owijać wokół ręki. Należy zawsze na wszelki wypadek mieć pod ręką dobrze zabezpieczony przed nieumyślnym skaleczeniem się nóż, który gwarantuje szybkie przecięcie cumy. Każdą cumę powinien obsługiwać jeden człowiek, który będzie bezpiecznie i pewnie siedzieć w kokpicie lub stabilnie pracować na pokładzie. Cuma cały czas powinna być kontrolowana, tj. wybierana lub luzowana. Przy cumowaniu burta w burtę każda z sąsiadujących jednostek powinna mieć wyłożone własne odbijacze. Przed ustawieniem się obok sąsiada należy zapytać go o zgodę i poprosić o wyznaczenie punktu mocowania cumy.

Silniki muszą mieć unieruchomione pędniki, a hole wybrane na krótko. Nie można wykonywać innych czynności, które nie są bezpośrednio związane ze śluzowaniem. Należy pamiętać, że ściany śluzy są szorstkie, więc trzeba kontrolować, czy odbijacze nie są zbyt mocno dociskane. Nie wolno odpychać się od ścian i wrót okutymi bosakami, wiosłami itp., wyrzucać śmieci, wylewać nieczystości, wytwarzać dymu, spalin, rzucać kotwic, lin, łańcuchów, samowolnie obsługiwać urządzeń śluzowych lub wchodzić na nie.

Zanim wyjdzie się ze śluzy, należy wnieść wskazane opłaty. Zdarza się, że operator nie ma możliwości wydania reszty, dlatego powinno się zawsze mieć odliczoną odpowiednią kwotę, zwłaszcza za granicą. Aby opuścić komorę, należy poczekać na otwarcie się wrót i uzyskanie zgody operatora lub wystawienie odpowiednich znaków. W przypadku pojedynczej małej jednostki często uchylane jest tylko jedno skrzydło.

Wychodzić ze śluzy należy powoli, zachowując szczególną ostrożność, aby nie zaczepić o wrota lub inną jednostkę. Po prześluzowaniu się – po wcześniejszym uzgodnieniu odpowiedniego miejsca – można zatrzymać jacht w awanporcie.